Lachen met Levine
Wetenschapper, we zeiden het al eerder, is een mooi beroep. Van tijd tot tijd ga je even lekker zitten en denkt: met wat voor onderzoek zal ik de mensheid nu weer eens verblijden? Dr. James A. Levine heeft regelmatig zo’n ‘hersenhoos.’ Dit keer leidde zijn noeste wetenschappelijke werk tot de opzienbarende conclusie, dat wie meer beweegt tijdens zijn werk, ook meer afvalt. Hoe is het mogelijk!
Publish or perish is het motto waar wetenschappers mee
leven. Publiceer of je verdwijnt in de vergetelheid. Dat levert
vaak onderzoek op waarvan je denkt, wat de hek?
Wetenschapjournalist Hans van Maanen
heeft er een handje van dergelijke, meestal volstrekt overbodige,
onderzoeken te vinden. Deze maand kwam hij via een persbericht
het onderzoek van James A. Levine en Jennifer M. Miller, met de
welluidende titel The Energy Expenditure of Using a
‘Walk-and-Work’ Desk for
Office Workers with Obesity tegen in het British Journal
of Sportsmedicine. Wellicht is je zijn column in de
Volkskrant ontgaan, dus hebben we het onderzoek even voor je
opgespeurd.
James A. Levine is overigens voor trouwe lezers van deze site
geen onbekende. Meer over de man vind je hier en
hier.
Lopend typen?
Een goed wetenschapper begint natuurlijk met een hypothese. Zo
ook Levine en Miller. ‘Our hypothesis was that a vertical
workstation that allows an obese individual to work while walking
would be associated with significant and
substantial increases in energy expenditure over seated work’.
Dat is wat je noemt baanbrekend denken, toch? Levine zette
vervolgens een loopband in zijn laboratorium en daar een
kantoormeubel (te koop voor 1.600 dollar excl. loopband)
overheen. Vervolgens selecteert hij vijftien vrijwilligers met
ernstig overgewicht. Hun energieverbruik wordt gemeten terwijl ze
liggen, zitten en langzaam op de loopband lopen. De schokkende
conclusie. In stilstand verbruiken de proefpersonen 72 kcal per
uur en rustig wandelend 191 kcal per uur. Geheel onverwachte
conclusie: ‘If sitting computer-time were replaced by
walking-and-working, energy expenditure could increase by 100
kcal/h. Thus, if obese individuals were to replace time spent
sitting at the computer with walking computer time by 2–3 h/day,
and if other components of energy balance were constant, a
weight
loss of 20–30 kg/year could occur’. Maar hoe productief ben je
als je wandelend het toetsenbord moet bedienen? Dat valt
natuurlijk buiten de onderzoeksopzet.
Effe rekenen
Van Maanen legt in zijn column nog even uit dat er voldoende
bestaande tabellen zijn die je ook deze conclusie hadden
opgeleverd. En als je die tabellen erbij pakt, dan blijkt dat
Levine zich ook nog eens verrekend heeft. Van Maanen gaat uit van
9000 kcal per kilo lichaamsgewicht. Als je in een jaar 250
werkdagen (50 weken maal 5 werkdagen) drie uur achter je pc
wandelt op die loopband, kom je uit 90.000 kcal oftewel 10 kg
lichaamsgewicht en niet 20 tot 30 kg, zoals Levine concludeert.
Daarbij is Van Maanen wel een tikkie streng, want een kilo
lichaamsgewicht bevat 7777 kcal.
Het is dan verder wel zaak de kantine te mijden, want voor je het
weet ben je de hele dag aan lopen in de baas zijn tijd.
Nu zou je verwachten dat journalisten aan dit volslagen
overbodige onderzoek nauwelijks aandacht besteden. Misvatting!
Google ‘walk and work desk’ maar even en je krijgt ruim 30.000
hits. Maar als trouwe lezer van deze website zal je dat niet
verbazen.
Waar zou Levine de volgende keer mee komen? We branden van
nieuwsgierigheid. En, als je James wilt bedanken voor zijn
baanbrekend onderzoek, stuur ‘m dan een vriendelijk mailtje.