Designersteroïden
In de jaren negentig van de vorige eeuw introduceerden Amerikaanse supplementenbedrijven stoffen die in het lichaam moesten omzetten in anabole steroïden zoals testosteron, nandrolon en boldenon. Dat waren de prohormonen of precursors. Bekende prohormonen van testosteron zijn bijvoorbeeld DHEA of androsteendion. Hoewel de meeste prohormonen inmiddels op de dopinglijst staan, is hun werkzaamheid op zijn zachtst gezegd dubieus. Hard bewijs dat prohormonen de spiermassa en kracht laten toenemen is er nauwelijks. Wel is duidelijk dat prohormonen bijwerkingen kunnen hebben. Androsteendion kon bijvoorbeeld de estradiolspiegel flink laten stijgen.
In Nederland staat de wet de handel in prohormonen officieel niet toe. Maar via het internet kwamen prohormonen toch binnen handbereik van sporters. DHEA is overigens nog vrij verkrijgbaar, al staat het op de dopinglijst.
Oude wijn in nieuwe zakken?
In de 21ste eeuw hebben supplementenbedrijven hun interesse in de meeste prohormonen verloren. De plaats van de precursors is ingenomen door de designersteroïden of de designeranabolen. Designeranabolen zijn ooit ontwikkeld door chemici en getest op dieren, maar daarna vergeten. Chemici die werken voor supplementenbedrijven duikelen ze op in oude wetenschappelijke studies of patenten en laten ze door chemiebedrijven in landen als China produceren. Supplementenbedrijven brengen ze vervolgens op de markt, totdat overheden ingrijpen. In Nederland is de handel in deze middelen verboden.
Een probleem met designeranabolen is dat ze bijna nooit zijn getest op mensen, en er weinig bekend is over hun veiligheid. Supplementenbedrijven hebben in de voorbije jaren daarom een paar designersteroïden op de markt gebracht waarvan we inmiddels met zekerheid kunnen zeggen dat ze gevaarlijker zijn dan de anabolen die circuleren in het dopingmilieu. Een hele beruchte is methasterone, de actieve stof in Superdrol. In de literatuur zijn meerdere meldingen verschenen van leverbeschadiging bij gebruikers van methasterone.