Guillotine Press: old school bovenborstbouwer
Bij alle circuit/functional/cross-fitmania die het afgelopen decennium fors om zich heen heeft gegrepen, is het toch goed om af en toe even ‘back to old school’ te gaan. Die mannen van Muscle Beach deden namelijk meer dan de hele dag met bikinimeisjes over het strand flaneren. Ze trainden ook, en behoorlijk hard. Een van de bekendste old school bodybuildinggoeroes was Vince Gironda, beter bekend als ‘the Iron Guru’ en een van zijn favoriete oefeningen was de ‘Guillotine Press’. Voorzichtig uitproberen, is het advies.
Laten we het maar gelijk bekennen: Vince was geen makkelijke jongen. Een man die een gruwelijke hekel had aan ‘slackers’ (sociaal ingestelden die tussen de sets ruim rust nemen) en ‘debaters’ (bijdehandjes die zijn trainingsadviezen niet zonder maren of morren wilden opvolgen). De discipelen van the Iron Guru wisten ‘When Vince speaks, people listen’. En misschien is het verstandig om dat hier ook maar even te doen.
De trainingsfilosofie van Vince
Hoor je een bodybuilder – meestal in de veteranenklasse – zeggen dat bodybuilding 80 procent voeding en 20 procent training is, dan heeft hij dat van Vince Gironda. Ap Steenbeek, meervoudig Nederlands kampioen en wereldkampioen lichtgewicht vond dat te gortig, en stelde een andere verdeling voor. Volgens Ap was bodybuilding 50% training, 50% voeding en 50% herstel, en het maakte hem daarbij helemaal niet uit dat je bij zo’n verdeling in beginsel van 100% moet uitgaan. Old timer Steenbeek was minstens zo eigenwijs als Gironda.
Ovomanie
Gironda had op een aantal fronten hele onorthodoxe ideeën over training en voeding. Zo was hij al lang voor Atkins een voorstander van koolhydraatarme voeding en dat in een tijd waarin bodybuilders juist veel koolhydraten aten voor kracht en bulk. Daarnaast moest je dan van Vince heel veel bevruchte kippeneieren eten, wel een stuk of 30-35 per dag, want dat was volgens hem anaboler dan Dianabol, de bekendste anabole steroïde van die tijd (de jaren 50/60). Deze ‘ovomanie’ (ovo = ei) heerst tot op de dag van vandaag in hardcore bodybuilding. Verder adviseerde Vince een paar glazen rauwe koeienmelk per dag en handenvol levertabletten, kelp en klierextracten. Wetenschappelijk bewijs leveren, daar deed Gironda niet aan. Hij verwees gewoon naar zijn uitgebreide klantenkring, waaronder dezulken als Lou Ferrigno, Frank Zane en Arnold Schwarzenegger, en Hollywoodcoryfeeën als Robert Blake en Clint Eastwood.
Squatkont
Groot liefhebber van de slanke taille, bande hij basisoefeningen als de standaard squat uit omdat je er een te geblokt middel en een ‘squatkont’ (grote gluteaalpartij) van zou krijgen. In Vince’s Gym kwam je dan ook geen squatstation tegen. Gironda liet zijn atleten in plaats daarvan sissy squats, hack squats, en front squats doen. Vince was geheel tegen de tijdgeest in ook fel tegen sit-ups als oefening voor de buikspieren; teveel heupwerk en slecht voor je rug, vond hij. Tot slot was hij ook geen fan van het reguliere bankdrukken, een oefening die volgens hem meer deed voor de voorkant van de schouders en de triceps en te weinig voor de bovenborst.
Enter de ‘Guillotine Press’
Zelf noemde Vince zijn ideale borstoefening de ‘Neck Press’, waarbij je de stang van de halter langzaam tot vlak onder het strottenhoofd liet zakken. Je pakte daarbij de halter wijder dan schouderwijdte, waardoor ook de triceps en schouders minder werden ingezet. Uiteraard gaat dit ten koste van de hoeveelheid gewicht die je kunt pakken, maar van Vince komt ook het gezegde ‘We’re bodybuilders, not weight lifters’. Eigenlijk sprak hij liever van ‘body sculpting’, met het accent op een slanke taille, wijde schouders, en een behoorlijke scherpte. Meer Zane dan Ronnie Coleman, zeg maar. Om de verwarring met ‘nekdrukken’ voor schouders (halter in de nek in plaats van voor, zoals bij de Front Press) voor te zijn, heeft de oefening later de ietwat lugubere naam ‘Guillotine Press’ gekregen.
Hoe je die oefening correct en voorzichtig kunt doen, zie je hier.
Een onorthodox trainingsprogramma à la Vince Gironda vind je hier.