Na een halve eeuw is hCG afslankmiddel af
Na een halve eeuw wetenschappelijke studies, boze brieven en waarschuwingen is voor de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) de maat vol. Artsen, websites en afslankklinieken die nu nog hCG als afslankmiddel verkopen kunnen rekenen op een fikse boete. Het middel werkt gewoon niet.
Het idee dat je hCG als afslankmiddel gebruiken is afkomstig van de Britse endocrinoloog Albert Theodore William Simeons. Simeons had ervaring met het behandelen van jongens die door een hormonale afwijking niet in de puberteit kwamen, en door een abnormale eetlust dikwijls ongezond dik werden. Die jongens leden aan wat artsen toen ‘het syndroom van Babinski-Fröhlich’ noemden. De genezing ervan was kinderlijk eenvoudig. Kregen jongens een paar injecties met het hormoon hCG, dan raakten ze alsnog in de puberteit en verdwenen de problemen als sneeuw voor de zon.
Moeders voor afslankers?
Bedrijven halen hCG uit de urine van zwangere vrouwen. HCG lijkt sprekend op LH, het hypofysehormoon dat de testikels testosteron laat aanmaken. Simeons bedacht halverwege de vorige eeuw dat ook bij dikke mannen en vrouwen die wèl een gewone puberteit hadden gehad sprake was van een hormonale stoornis, en ontwikkelde de Simeonstherapie. Hij schreef er een boek over, Pounds & Inches – A New Approach To Obesity. De therapie kwam neer op een extreem vetvrij dieet van slechts 500 kcal per dag, en dagelijkse intramusculaire injecties met zo’n 125 IE hCG. Het zwangerschapshormoon voorkwam honger en versnelde het verlies van vet op de ‘probleemplaatsen’, aldus Simeons.
In de jaren die volgden testten wetenschappers Simeons’ aanpak tientallen keren uit. Vrijwel altijd moesten ze concluderen dat de aanpak niet werkte: of de proefpersonen nu hCG kregen of een placebo, ze hadden evenveel honger, ze voelden zich even depressief en ze vielen evenveel af.
No more hCG?
In 1977, twintig jaar na de geboorte van de Simeonstherapie, was het welletjes geweest, schreven artsen van de University of California in Los Angeles, die voor de zoveelste keer constateerden dat de aanpak niet werkt. ‘We feel that the 20 year history of the use of hCG in the treatment of obesity should come to an end.’ Het mocht niet zo zijn. Twintig jaar later was de Simeonstherapie nog steeds in zwang. Nederlandse onderzoekers verzamelden in 1995 alle studies die ze konden vinden, veegden de gegevens bij elkaar en analyseerden ze opnieuw. De uitkomst van de meta-analyse was vernietigend: hCG werkt niet.
En weer drong de boodschap niet door tot het grote publiek. Nu zijn we inmiddels anderhalf decennium verder, en het internet staat bol van de advertenties voor hCG-kuren. De Simeonstherapie is populairder dan ooit. Het informeren van consumenten is kennelijk niet genoeg, bedacht de IGZ. Toen 2011 zes dagen oud was, bracht de Inspectie een persbericht uit dat aan duidelijkheid niks te wensen overliet. ‘Een arts die hCG voorschrijft of toedient als afslankmiddel voldoet niet aan de voorwaarden voor verantwoorde zorg’, aldus de IGZ. ‘Ook afslankklinieken of anderen die handelen in geneesmiddelen op basis van hCG als afslankmiddel, overtreden de Geneesmiddelenwet.’ Wie nu nog consumenten oplicht en hCG verkoopt als afslankmiddel kan een boete krijgen van 150.000 euro. Geen kattenpis, dachten wij.