Kroon goes Gold’s … again
Bijna 20 jaar geleden ging Hans Kroon op bedevaart naar het Mekka van bodybuilding, Gold’s Gym in Venice, Californië. Hij was vastbesloten alle ‘grote jongens’ als een citroen uit te knijpen en de schat aan informatie naar de Lage Landen te exporteren. Het zou een ‘culture shock’ worden die hem uiteindelijk nog vastberadener maakte op eigen kracht een gespierde fysiek op te bouwen. Rijper reisde hij nog nogmaals af naar Los Angeles om de sfeer van Muscle Beach en Gold’s Gym te proeven.
Hij wilde altijd al een gespierde jongen worden, geïnspireerd als hij was door wijlen Bruce Lee, die zo indrukwekkend zijn ‘vleugels’ kon uitzetten en over een krankzinnige spiercontrole beschikte. Kroon: ‘Ik wist niet dat ook Bruce Lee mogelijk aan de dope had gezeten. In ieder geval vond ik spieren zeer interessant. Natuurlijk wist ik wel dat de topbodybuilders anabole steroïden en andere middelen gebruikte, en dat wilde ik niet, maar ik hoopte toch toen ik naar Gold’s ging veel bruikbare informatie over training en voeding te verkrijgen. Maar ik kwam van een koude kermis thuis. Niks op je voeding letten, niks doordachte training, bodybuilding was een kwestie van de juiste kuren, van chemisch gegoochel met je lichaam en pieken was niet een kwestie van een geslaagde afstemming van voeding, training, herstel en motivatie, maar van de juiste reactie op een combipakket aan anabolen, schildklierversnellers, vochtafdrijvers en wat er nog meer in de medicijnkast staat. Toen ik bij wedstrijdbodybuilders in Gold’s mijn licht probeerde op te steken, werd me toch al gauw te verstaan gegeven dat een natural een sufferd was die nog niet door had hoe het leven in elkaar stak.’
Gold’s, op doorreis
Het is bijna 20 jaar geleden dat Hans Kroon die reis maakte,
waarvan hij geschokt maar toch ook gesterkt terug kwam. In de
tussentijd zou hij uitgroeien tot een van de meest succesvolle
krachttrainingsdeskundigen
van Nederland, die naast topjudoka’s, honkballers en
internationale free fighters ook natural bodybuilders begeleidt.
‘Ik heb in die 20 jaar een hoop geleerd, vooral dat ik het niet
van de ‘trainingsschema’s der kampioenen’ moet hebben. Ik heb
alles zelf moeten uitvinden en ervaren, dat is wel eens
frustrerend maar als het lukt is dat geweldig voor je
zelfvertrouwen.’
‘Ik wilde toch nog een keer terug om weer eens de sfeer te
proeven, in Gold’s
te trainen. Dat is op zich toch wel een ervaring, hoor. Ze hebben
geweldige faciliteiten. Het is één grote speeltuin. Wil je rug
trainen, dan hebben ze 20-30 verschillende mogelijkheden en
machines om je rug aan te pakken. En dat natuurlijk ook voor alle
andere spiergroepen. Dat is geweldig voor de variatie en
inspiratie maar ook heb je bij bepaalde machines zo’n klik dat je
er maandenlang op zou willen trainen, in de overtuiging er
ondanks alle trainingsjaren er toch weer centimeters extra op te
kunnen zetten.’
De hernieuwde kennismaking met Gold’s was dit keer niet een
bedevaart van ‘een man met een missie’, maar van een man met een
gezin die Venice aandeed op
doorreis in Los Angeles, waar hij ook nog Las Vegas en het
beroemde natuurpark Yosemite bezocht. ‘Ik
heb helemaal niks met gokken, maar een paar daagjes rondkijken
vonden we wel leuk. Dat gigantische natuurpark is
natuurlijk wel heel wat anders. Daar kun je nog iets navoelen van
de kracht der natuur.’
Wat mij dit keer vooral op viel, waren allemaal mannen van
middelbare leeftijd die rond Muscle
Beach in hun auto of camper woonden en nog helemaal het idee hadden dat
ze ooit een geweldige fysiek zouden opbouwen en ook zo in de
spiegel keken. Dat vond ik eigenlijk wel triest, zo’n heel leven
aan hardcore bodybuilding opgehangen. Dan denk je ‘Get a life!’.
Dat koste wat kost je droom najagen is ook wel heel erg
Amerikaans. Nederlanders zijn toch nuchterder, en terecht.’
‘Ik heb maar een paar keer in Gold’s getraind, in combinatie met
het klimaat en de restaurants in de directe omgeving, zoals
Firehouse, die speciaal met de eetgewoonten van bodybuilders
rekening houden (high protein, low fat, complex carbs), dat is
wel heel prettig. Veel sterren heb ik niet gezien en opvallend
was toch ook dat veel mensen puur met cardio bezig waren. Alsof
krachttraining niet minstens zo belangrijk is als je vet kwijt
wilt raken. Je denkt toch dat ze daar verder zijn, niet dus. Een
sportvoedingswinkel bezoeken is ook een ervaring op zich, dat
gigantische aanbod. Toch heb ik niet veel nieuws kunnen
ontdekken. Ze gooien je wel dood met die NO-supplementen. Wat je
er ook heel veel ziet zijn die Oxygen Bars. Die
stikstofoxide (NO) en dat zuurstofhappen is aan mij niet besteed.
Contact met het ijzer in een historische omgeving, dat was wel
weer even inspirerend.’ Meer Kroon vind je
hier.
Dat je de ‘American Way’ ook kan proeven door eens zwaar in de
bulk te gaan, kun je lezen in het profiel van de nieuwe Kern
Kneiter
Milan de Rode.