Vince Gironda talks biceps
Vince Gironda – the Iron Guru – was een van de meest vernieuwende en onorthodoxe fitnessgoeroes van de 20e eeuw. ‘When Vince talks, people listen’ was het meest gehoorde citaat als mensen even de gelegenheid kregen om het over Gironda te hebben. Vince was zijn tijd vaak vooruit, dus dat luisteren kon geen kwaad, behalve als het over leversupplementen ging. Over een IJzeren Goeroe en een harde tip over bicepstraining.
Vince Gironda (1917-1997) kun je het best begrijpen in contrast met een nog veel bekendere fitnessgoeroe, Joe Weider, uitgever van Muscle & Fitness en Flex en tal van andere fitness & health gerelateerde bladen. Joe mocht zich graag als ‘Trainer of Champions’ afficheren, en dat is meteen ook het juiste woord. Hij stond graag en vaak op de foto met bodybuildingtoppers als Arnold Schwarzenegger en Lou – The Hulk – Ferrigno en nam dan een vaderlijke of instruerende pose aan. In werkelijkheid was Weider een slimme zakenman die op allerlei bestaande trainingsprincipes het stempel ‘Weider Trainings Principle’ plakte en van wie geen bodybuilder verder iets aannam, behalve een contract of andere zakelijke deal. En daar moesten ze dan nog vreselijk mee uitkijken. Schwarzenegger zelf beweerde wel altijd dat hij veel had geleerd van het ‘Weider Cheating Principle’. Vince Gironda daarentegen was de echte ‘hands on’ trainer der kampioenen en filmsterren.
Goeroe Gironda
Vince begon op zijn 22e met bodybuilding en werd een paar jaar later door de bekende fitnessbroers Harvey en Dale Easton geschoold tot fitnessinstructeur. Hij werkte er een jaar of acht en begon toen zijn eigen sportschool in Noord Hollywood. Vince had nogal wat ‘oneigentijdse’ trainingsprincipes. Zo liet hij iemand nooit kniebuigen omdat hij vond dat je er een te dikke kont van kreeg, tenzij er bij de persoon in kwestie juist behoefte aan was (dames!). Ook het bankdrukken vond hij maar niks, een borst hoorde niet dik te zijn als de borsten van een vrouw, maar plat, wijd en goed uitgelijnd. Vince was een van de eerste fitnessgoeroes die benadrukte dat het nonsens was om voor buikspieren honderden sit-ups en andere oefeningen te doen. Voor hem waren buikspieren het gevolg van ‘schone voeding’, dat wil zeggen een voeding zonder de junk van wat er in de supermarkt allemaal aan handel stond. ‘Bodybuilding is voor 85% een kwestie van voeding’, is een van zijn gevleugelde uitspraken. Als de ideale fysiek zag hij meer in de atletische Steve Reeeves dan in de zwaargespierde Schwarzenegger, die in de continue strijd tussen de atletische en supermassieve fysieken uiteindelijk het gewicht deed doorslaan naar massa. Haney, Dorian Yates, Ronnie Coleman en Jay Cutler zijn het bewijs voor die keuze. Dat Gironda die lijn maar niks vond, maakt de volgende beruchte anekdote duidelijk: Schwarzenegger, net een half jaartje in Amerika, onder de vleugels van Joe Weider, bracht een bezoek aan de sportschool van Vince om eens te vragen wat hij van hem vond. Het antwoord was vintage Vince, die al ver voor Fortuyn het principe huldigde van ‘Ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg’. ‘You just look like another fat fuck to me’.
Biceps curl à la Gironda
Ook voor biceps had Vince zo zijn eigen ultieme oefening
ontwikkeld. Geen bijzonder apparaat als de biceps curl machine
van Nautilus, geen extra trainingsgereedschap als de Larry Scott
plank, maar een standaard barbell curl die net even een tikkie
anders, een beetje het venijn van Vince heeft. De uitvoering is
als volgt:
1. Begin de oefening zoals bij de standaard barbell curl.
2. Voor je begint te curlen, breng je je bovenlichaam iets naar
achteren (naar achteren leunen). Merk hoe de schouders in lijn
staan met de heupen en knieën in de startpositie.
3. Nu het gewicht vanuit die positie op gecontroleerde wijze
omhoog curlen. Tijdens het tillen buig je het bovenlichaam
langzaam naar voren zodat in de eindpositie de schouders voor de
heupen en knieën zijn.
4. Laat de stang in die ‘voorwaartse’ positie zakken en als de
armen gestrekt zijn leun je met het bovenlichaam naar achteren en
begin je het gewicht omhoog te curlen.
Die verandering van hoek – die enigszins lijkt op schuine
zittende biceps curls met dumbbells – laat de biceps
verschrikkelijk hard werken over de hele bewegingsbaan. Let op!
In de uitvoering is het geen ‘cheat curl’, waar je voordeel haalt
uit het achterover leunen. De uitvoering moet niet explosief maar
gecontroleerd en doelbewust zijn. In het begin kun je maar de
helft van het gewicht gebruiken als bij de standaard barbell
curl, maar hé, gewicht op zich zegt niks, het zijn de hoeken die
het hem doen!
En, o ja, die leversupplementen. Gironda was een groot
voorstander van handenvol 'desiccated liver' tabletten. Ze
smaakten smerig, maar gingen erin als koek...omdat Vince het zei.