Voor en na: de arm van Gunther Schlierkamp
Op Internet circuleert een foto van topbodybuilder Gunther Schlierkamp. Hij laat een arm zien die in de verste verten niet meer doet denken aan de fysiek waarmee hij de afgelopen jaren een top vijf plaats in de Mr. Olympia wist te bereiken. Een beschouwing over een sport die verschrikkelijk de weg kwijt is en het prille besef dat de ware kampioenen clean zijn.
Gunther voor en na
Gunther Schlierkamp heeft zichzelf losgekoppeld van het ‘infuus’ en binnen enkele maanden ging zijn lichaamsgewicht van 125 kg droog en keihard aan de haak terug naar een krappe 90 kg. Een verlies van 35 kilogrammen! Hetzelfde aantal kilogrammen overigens waar de bekende natural bodybuilder en krachttrainingspecialist Hans Kroon ruim 20 jaar over heeft gedaan om op te bouwen. Zou hij enkele maanden stoppen met trainen, dan loopt zijn gewicht hooguit een kilo of vijf terug en ziet hij er nog steeds uit als een bodybuilder. De foto van een leeggelopen Schlierkamp die een arm laat zien die van 56 cm geslonken is tot krap 43 cm spreekt boekdelen. Bodybuilding is een freaksport geworden, een spektakel van buitenproportionele spieren, waarbij de wedstrijdpodia van de toppers worden bevolkt door ‘superbuilders’ van 130 kg kurkdroog en keihard aan de haak, die moeite hebben het ene been voor het andere te zetten. Een en ander bereikt door een volstrekt krankzinnig en verwoestend putten uit een chemisch arsenaal dat zijn gelijke in geen enkele andere sport kent.
Monsters van morgen
Wat er over 10 jaar op het podium zal staan weten we nog niet. Maar zeker is dat de juryleden van vandaag geen raad zullen weten met de monsters van morgen, een bij elkaar geraapt zooitje van chemisch opgevoerde fysiologieën, cosmetische implantaten, plastische chirurgie en genetische manipulatie. De krachten die inwerken op menselijk lichaam zullen het bouwplan zo grondig verstoren dat een bodybuilder alleen vanuit de verte nog vaag aan een bewoner van de planeet aarde doet denken. De ‘woeker’ die van topbodybuilding een gruwelijke lachspiegel heeft gemaakt, zie je ook op andere gebieden: een verkeer dat door steeds meer auto’s vastloopt in files, een agressieve marketing van junkfood in combinatie met steeds minder beweging die maakt dat we over 20 jaar allemaal obees zullen zijn. Moet je voorstellen: een zaal vol mensen met extreem overgewicht die kijken naar een wedstrijd waar chemisch gestuurde zwaargewichten hun spierballen laten zien. Als dat geen gruwelijke lachspiegel is!
Een pril besef
Het heeft even geduurd, maar langzamerhand rijpt het besef dat we
er goed aan doen de ‘kampioenen’ niet als voorbeeld te nemen.
Jarenlang hebben we geloofd dat het gebruik van anabolica en
andere middelen slechts ‘the icing on the cake’ waren. Dat de
kampioenen ook zonder anabolica kampioen zouden zijn. Ze
gebruikten voor de wedstrijd slechts een ‘ondersteuning’ – het
eufemisme waarmee het massieve slikken en prikken werd
verdoezeld. Jarenlang hebben we de informatie over training en
voeding van de kampioenen voor zoete koek geslikt terwijl hun
ontwikkeling in feite maar weinig met een bepaald training- of
voedingsschema te maken had.
Twee belangrijke momenten staan haaks op de cynische
veronderstelling dat bodybuilding en krachtsport nu eenmaal
synoniem zijn met doping. Het eerste moment was de opkomst midden
jaren tachtig van de natural bodybuilding beweging. Geheel tegen
de heersende opinie in dat niemand naar ‘naturals’ komt kijken,
vulde zich in het Haagse Congresgebouw jaar na jaar een
Alexanderzaal tot aan de nok afgeladen met natural-enthousiasten.
Helaas is de beweging door financiële motieven naar de knoppen
geholpen, maar er was een belangrijk punt gescoord: clean kan
rekenen op grote belangstelling.
Een tweede cynische veronderstelling – je kunt clean nooit een
echt indrukwekkende fysiek opbouwen – werd de afgelopen jaren
onderuit gehaald door een vuistvol fanatieke natural bodybuilders
en krachtsporters, waarvan Hans Kroon uit Rotterdam een
belangrijke inspirator is. Hij wist in 20 jaar zijn fysiek van
een vette 70 kg naar een massieve en droge 105 kg te ontwikkelen
en het aantal massieve naturals groeit. Daarnaast zijn er
initiatieven van het NeCeDo die er alles aan doet om de kennis
over clean sporten uit te bouwen en bekendheid te geven. Cleane
krachttraining zou je ‘inclusieve krachttraining’ kunnen noemen,
inclusief behoud van gezondheid, geestelijk welzijn en
zelfrespect. Nu nog wat vaker de benenwagen pakken en de repen
die nieuwe energie geven links laten liggen, en er gloort een
nieuwe lente!