Het geheim van het gewichtsvest
Het gewichtsvest is als een Zwitsers zakmes, multifunctioneel en overal en altijd inzetbaar. Het vest maakt je strakker, slanker en sterker. Direct proberen dus dat ijzeren kledingstuk. Modisch valt het misschien een beetje uit de toon, maar cosmetisch zet het wel zoden aan de dijk. Daar gaat het om, dachten wij.
De meeste fitnessbeoefenaars zullen wel eens van een gewichtsvest gehoord hebben. Met een vest kun je bijna alle oefeningen die je met je lichaamsgewicht kan doen een heel stuk zwaarder maken. Puhsups, pull ups en lunges worden van een hele andere orde zodra je ze uitvoert met verzwaard vest om je bovenlichaam. Ook stevig wandelen en traplopen wordt een pittige duurtraining, zodra je het vest bevestigt. Het verzwaarde vest is een multi-inzetbaar trainingsgereedschap, het lijkt wel een Zwitsers zakmes. En aan dat veelzijdige ‘zakmes’ kan nog een functionaliteit worden toegevoegd: draag dagelijks een aantal uren een verzwaard vest en je valt binnen een maand zomaar een paar kilo af.
Hoe zit dat nu? Zweedse onderzoekers hebben het voor je uitgezocht en het verrassende is dat het gewichtsverlies niet noodzakelijk wordt veroorzaakt omdat je energiegebruik door het dragen van een verzwaard vest omhoog gaat. Hoe dat dan wel zit verklappen we zo, maar eerst een stukje theorie voor de broodnodige achtergrond.
Theorieën over dikker én dunner worden
Om het effect van het verzwaarde vest op je gewicht uit te leggen, is het handig om eerst de drie verschillende gangbare gewichtsregulatietheorieën de revue te laten passeren.
1) de set-point theorie ook wel lipostatische theorie genoemd, gaat ervan uit dat wanneer de vetmassa toeneemt diezelfde vetmassa leptine aanmaakt. Leptine zorgt er weer voor dat je overtollige vetmassa kwijtraakt.
2) de settling-point theorie gaat ervan uit dat de hoeveelheid vetmassa het gevolg is van de obesogene omgeving waarin we ons bewegen (of eigenlijk stilzitten) en;
3) de dual-intervention theorie die beide voorgaande theorieën combineert
De Zweden hebben een aanvullende theorie bedacht die een verklaring geeft voor de hoeveelheid vetmassa die we meetorsen. De Zweden zagen namelijk bij muizen die verzwaard werden met een gewicht dat de vetmassa afnam. De Zweden denken dat botcellen (osteocyten) van de zwaarder belaste muizen de extra last waarnemen. De osteocyten maken vervolgens het hormoon osteocalcine aan. Osteocalcine zorgt er onder andere voor dat spieren beter kunnen presteren en de last dus beter kunnen dragen. Maar nog belangrijker, osteocalcine informeert het brein over de zwaardere last die het proefdier moet meetorsen. Het muizenbrein denkt dat zijn huidige gewicht niet klopt en wil dan ook van extra gewicht af. De muis gaat intuïtief minder eten en valt vervolgens af om zo zijn lichaamsgewicht weer kloppend te krijgen.
Mensen zijn geen grijze muizen, toch?
Leuk, zul je denken dat getheoretiseer bij muizen, maar muizen zijn geen mensen. Dat dachten de Zweden waarschijnlijk ook. Daarom gespten de Zweden een paar maanden geleden 69 te zware Scandinaviërs een verzwaard vest om dat ze voor 3 weken 8 uur per dag moesten dragen. Ongeveer de helft van de proefpersonen droeg een zwaar vest van pakweg 10 kg. De andere helft van de proefpersonen droeg een licht vest van 1 kg. De proefpersonen moesten verder gewoon doen wat ze al deden. Ze hoefden geen dieet te volgen, of meer te gaan sporten.
Na 3 weken 8 uur per dag het vest dragen waren de proefpersonen met een zwaar vest ongeveer 1,5 kg vetmassa kwijt, terwijl de groep met het lichte vest ruim 200 gram afviel. Nu zul je waarschijnlijk terecht denken dat het nogal wiedes is dat je afvalt als je een zwaar vest draagt. Je energiegebruik neemt door het dragen van een zwaar vest gewoon toe.
In principe heb je daar een goed punt te pakken, maar toch verklaart dat het vetverlies niet. Het energiegebruik zou namelijk dagelijks met 500 kcal moeten toenemen om een halve kilo vet per week kwijt te raken en zoveel neemt het dagelijkse energiegebruik door het dragen van een vest niet toe. Verder zie je vaak compensatie in de vorm van een grotere energie-inname, als het energiegebruik toeneemt.
De Zweedse onderzoekers denken dat de proefpersonen minder aten en daardoor afvielen. De Zweden zagen namelijk in de voedingsdagboekjes die de proefpersonen invulden dat de energie-inname afnam. Instinctief als het ware. Net als muizen.
Gewichtsvest creatief gebruiken
Ok, het dragen van een verzwaard vest lijkt dus een positief effect te hebben op vetverlies. Nu ga je met de zomer in het verschiet waarschijnlijk geen acht uur per dag met een gewichtsvest over het strand lopen of langs de boulevard flaneren. Maar je zou het gewichtsvest wel op een creatieve manier kunnen inzetten. Binnenshuis, bij de dagelijks huishoudelijke bezigheden, stoffen, strijken, bed opmaken en dergelijke. Maar ook bij het boodschappen doen of de dagelijkse wandeling. Ook in de sportschool kun je eigenlijk standaard het vest dragen. Misschien worden sommige oefeningen net wat te lastig, of wordt het oncomfortabel als je dat met vest doet. Doe dan het vest gewoon even af.
Trap tenslotte niet in de oude sportschoolvalkuil van zwaarder is beter. Door je vest niet zwaarder te beladen dan maximaal 10 kg blijft het dragen van het vest 'draagbaar'en loop je geen vervelende rug-, of schouderklachten op. Begin met een lichtere last, zodat het geleidelijk gaat en niet zo erg als een belasting voelt. Dat helpt compensatiegedrag te voorkomen. Het geheim van het gewichtsvest is: variabel belasting en creatief inzetten.
Misschien word je over het gewichtsvest wel net zo enthousiast als deze mijnheer over zijn Zwitsers zakmes.