Wet van de verminderde spieraanwas
Spierontwikkeling is geen zaak die tot het einde der tijden door kan gaan. Daarvoor zorgt een wet die ‘De wet van de verminderde spieraanwas’ of WVS heet. Hoewel het geen natuurwet is, is het toch een ‘ijzeren wet’ waar iedere serieuze krachtsporter mee te maken krijgt. Over groeipotentieel en geïntegreerde training.
Wet van de verminderde spieraanwas
Het is de illusie van iedere fanatieke beginner: je bankdrukken gaat met sprongen vooruit, na een half jaar trainen misschien wel 20 kg of meer. “Als dat zo doorgaat, banken we over vijf jaar minimaal 200 kg!” Wie heeft het niet gedacht? De vooruitgang is na een jaartje aardig afgeremd en het fenomeen van ‘achteruitgang’ dient zich zelfs aan. “Ja, ik kan 120 kg bankdrukken, maar ik heb even last van mijn ….” Vul maar in, aambeien, schoonmoeder, vervelende baas, verkoudheid, schizofrenie. De lijst is schier eindeloos.
Als het menselijk lichaam constant zou blijven groeien als reactie op een goede trainingsbelasting, dan zou je als het ware de resultaten kunnen uitrekenen. Maar het lichaam, product van oeroude evolutionaire ontwikkelingen, verzet zich tegen al te grote veranderingen. Zie je een bodybuilder van 130 kg droog aan de haak al urenlang over de steppen joggen achter een prooidier aan? Bovendien moet dat gigantische lichaam ook nog eens gevoed worden, terwijl de evolutie alle levende wezens dwingt zuinig met hun energie om te gaan.
Daarom kent het lichaam voor wat de ontwikkeling van spieren betreft de zogenoemde ‘Wet van de Verminderde Spieraanwas’ (WVS) en die zegt: naarmate iemand langer traint, wordt het steeds moeilijker dezelfde mate van vooruitgang te boeken. Die wet ervaren we in ‘sticking points’, natuurlijke plafonds en groeistoppen. De WVS kan tot op zekere hoogte ‘ontdoken’ worden, maar dan moet je wel alle natuurlijke (!) mogelijkheden uit de kast trekken.
Geïntegreerde training: optimalisatie van groeipotentieel
De WVS is een individuele zaak, zoals snelgroeiers en hard gainers weten. De een heeft nu eenmaal meer aanleg voor het ontwikkelen van spiermassa dan de ander, maar dat neemt niet weg dat ieder zijn eigen groeipotentieel kan proberen maximaal te ontwikkelen. Geïntegreerde training is het zo goed mogelijk afstemmen van de pijlers training, voeding, herstel en motivatie om je persoonlijke groeipotentieel optimaal te ontwikkelen. Wie een van de pijlers verwaarloost of bij verandering van het trainingsprogramma de andere pijlers niet bij die verandering betrekt, die krijgt minder dan optimale resultaten van zijn inspanningen. Een voorbeeld: wie 6-8 weken superzwaar wil trainen om extra spiermassa aan te zetten, en dat probeert in een periode waarin een kwakkelende relatie of problemen op het werk al een zware wissel trekken, loopt grote kans op zijn snufferd te gaan. De pijler motivatie trekt het niet. Zo zijn er tal van combinaties te bedenken, zoals te weinig aandacht besteden aan herstel of het afwisselen van zware en minder zware perioden (periodisering). Geïntegreerde training is een zoekplaatje waarbij je bij groeistoppen en ander ongerief je steeds moet afvragen of de verschillende pijlers wel in orde zijn én goed op elkaar afgestemd.
Tot slot: populaire mannenbladen willen in hun beschrijving van fitness en krachttraining nogal eens beweren, dat het allemaal veel korter kan, met nog minder tijd en inspanning. De ratio achter deze aanpak is: krachttraining is vervelend en inspannend en we hebben wel leukere dingen te doen. Een vergissing! Voortdurend je grenzen proberen te verleggen met inzet van je hele wezen (niet alleen lichaam en verstand maar ook je ziel aanspreken) is een reis die veel meer oplevert dan spiermassa alleen.