EN  |  FR

PGF2a: een pijnlijke prostaglandine

Door Hans Wassink en Bart Coumans


Beste Dopingautoriteit,

In bodybuildingmagazines en op websites lees je de laatste tijd veel verhalen over ‘prostaglandines’ als hele krachtige groeifactor. Het schijnt ook heel geschikt te zijn om koppige spiergroepen toch te laten groeien én om flink wat vet kwijt te raken. Je spieren zouden er ook nog eens keihard van worden. Klinkt ideaal. Je moet alleen wel erg vaak de injectienaald hanteren, heb ik begrepen. Wat klopt er van dit hele verhaal en gebruiken ‘gewone jongens’ dit spul ook?

Bedankt voor de moeite!

L.

Beste L.,

Inderdaad komt er een flinke bos naalden bij kijken, soms zelfs een heel ‘naaldwoud’. Maar, voor we in detail op dat pijnlijke verhaal in gaan, waar alleen fakirs en masochisten echt van zullen smullen, kijken we eerst eens naar over welk soort stoffen het hier eigenlijk gaat. Prostaglandines zijn een groep hormoonachtige stoffen die op lokaal niveau werkzaam zijn in het reguleren van vele fysiologische processen, zoals die bij ontstekingen, de verwijding en vernauwing van bloedvaten, pijn, koorts, longrijping, en bloedstolling. Ze zijn ook betrokken bij de opbouw en afbraak van spiereiwitten.
Prostaglandines behoren tot de grotere groep van de eicosanoïden, een verzameling weefselhormonen die zijn afgeleid van arachidonzuur, dihomogammalinoleenzuur (beiden omega-6 vetzuren) of eicosapentaeenzuur (een omega-3 vetzuur), en waartoe ook de leukotrienen, prostacycline en thromboxaan behoren. Prostaglandines worden, zoals de naam wel doet vermoeden, niet alleen in de prostaat gevormd. Integendeel, er is bijna geen zacht weefsel in het lichaam te vinden dat geen prostaglandines produceert. Er zijn tot nu toe zestien verschillende prostaglandines ontdekt en vermoedelijk spelen ze bij nog veel meer lichaamsprocessen een rol. De prostaglandine dit in dit artikel centraal staat is PGF2a en wel om drie effecten die door bodybuilders hogelijk gewaardeerd worden: hogere stofwisseling, anabole werking en sterke toename van spierhardheid.

Functies van prostaglandines in het lichaam

Om een aantal effecten van PGF2a wat beter in beeld te krijgen, laten we hier de belangrijkste functies ervan nog wat uitgebreider de revue passeren. We korten hier het woord prostaglandines voor het gemak even af tot PG’s.

- Ontsteking en pijn: Ook bij een ontsteking komen PG’s vrij. Ze behoren tot de zogeheten ontstekingsmediatoren. Ze spelen een rol bij het opwekken van koorts en ze versterken de pijnsensatie.
- Voortplanting: PG’s spelen een rol bij de ovulatie van de vrouw, de zwangerschap en de bevalling. Tijdens de bevalling worden door de placenta PG’s afgegeven die de nabijgelegen spiercellen van de uterus beter doen samentrekken en daarmee de barensweeën ondersteunen.
- Maagdarmkanaal: Het maagdarmkanaal produceert ook PG’s, die de bloedvaten ervan kunnen vernauwen of verwijden en daarmee de darmpassage en vochtopname kunnen beïnvloeden.
- Ademhalingsstelsel: PG’s kunnen bloedvaten in de longen vernauwen (vasoconstrictie) of verwijden (vasodilatatie), afhankelijk van welke PG’s er worden geproduceerd. Ook het gladde spierweefsel van de bronchiën kan samentrekken of ontspannen. PG’s kunnen een rol spelen bij astma.
- Bloedvaten: Sommige PG’s zijn vaatvernauwers en andere verwijders. Het uiteindelijke effect wordt bepaald door welke PG in de meerderheid is.
- Bloedstolling: Thromboxanen worden geproduceerd door de bloedplaatjes en bevorderen bloedstolling en vasoconstrictie.
- Nieren: PG’s worden geproduceerd in het merg van de nieren en veroorzaken verwijding van de bloedvaten, waardoor er meer bloed door de nieren stroomt en water en elektrolyten worden uitgescheiden in de urine. Vooral een hoge kaliuminname heeft met name bij dieren een hoge uitscheiding van PGF2a tot gevolg.
- Eiwitsynthese: PG’s zijn ook belangrijk als regulators van de eiwitopbouw in skeletspieren. PGE2 en PGF2a zijn respectievelijk betrokken bij de afbraak en opbouw van spierweefsel. Hypertrofie van de spieren in reactie op training wordt voor een deel gereguleerd door prostaglandines.
- Vetopslag: PGF2a heeft een directe remmende werking op de adipogenese (opbouw van lichaamsvet) terwijl PGE2 juist probeert dit proces te bevorderen.

Lutalyse® /Dinolytic®: lokale groeier voor hardcore masochisten

Lutalyse® is een synthetische vorm van PGF2a die in de veeartsenij gebruikt wordt om het ‘kalven’ te manipuleren. Bij correct gebruik van dit veterinaire middel in combinatie met een aantal andere hormonen, kan het de ovulatie van koeien stimuleren en voor een betere ‘timing’ van zwangerschappen zorgen, zodat de koeien ongeveer allemaal in dezelfde periode hun kalfje ter wereld brengen. In Amerika is PGF2a voor humaan gebruik door de FDA (Food and Drug Administration) verboden omdat het gezien wordt als zeer schadelijk voor de gezondheid. In Nederland wordt het middel onder de naam Dinoproston® wel gebruikt om een bevalling in te leiden of een zwangerschap af te breken. Bodybuilders gebruiken PGF2a uiteraard om heel andere redenen, met name voor de sterke thermogene (stofwisselingverhogende) en anabole werking van het middel, maar ook om meer hardheid in de spieren te krijgen. Injecties met Lutalyse® veroorzaken een sterke stijging van de lichaamstemperatuur hetgeen een verhoogd gebruik van energie met zich meebrengt. Als onderdeel van de directe anabole werking, heeft PGF2a ook de eigenschap dat het de werking van insuline versterkt waardoor bodybuilders in principe minder insuline hoeven te gebruiken om hetzelfde of mogelijk nog een beter effect te krijgen dat ze van insuline willen hebben. De enorme spierhardheid die het PGF2a zou veroorzaken is anekdotisch, maar volgens insiders is het keihard aanvoelen van de spieren van proftoppers als Markus Ruhl en Ed Wood, bijvoorbeeld, in hoge mate het gevolg van gebruik van Lutalyse®. Ook een fenomeen als de ‘spierpomp’ neemt sterk toe, soms zelfs zozeer dat het trainen erdoor tijdelijk onmogelijk wordt gemaakt omdat al na een paar sets een spiergroep helemaal ‘vol’ zit.
Hoewel PGF2a, zoals gezegd, een sterke anabole werking heeft, moet het middel niet worden verward met het gebruik van anabole steroïden. Anabolen kunnen worden geslikt of geïnjecteerd, circuleren door het hele lichaam en de toename in spiermassa en kracht vindt over alle spiergroepen plaats. Bij PGF2a ligt de zaak heel anders. Ten eerste kan het alleen geïnjecteerd worden en is de levenscyclus van PGF2a verschrikkelijk kort, niet meer dan enkele minuten, hoewel het stimulerende effect op de opbouw van spiermassa nog wel enkele uren kan duren. Dit betekent dat je bij gebruik van dit middel meerdere malen per dag de naald moet hanteren. ‘Ideaal’ (volgens gebruikers) gezien vijf maal per dag, 30 minuten na het eten (om van de insulinepiek gebruik te maken). Deze bijzonder korte levenscyclus maakt dat PGF2a vooral ‘geschikt’ is als middel voor lokale groei, met andere woorden, voor het optrekken van spiergroepen die koppig groei weigeren. Kuiten zijn notoire ‘groeiweigeraars’ en dus een voor de hand liggende spiergroep om te bewerken. Injecties in de soleus of de gastrocnemius alleen zijn onvoldoende om de hele kuitregio te ontwikkelen. Er moet zowel in de scholspier (soleus) als de ‘diamant’ (gastrocnemius) geprikt worden en dat liefst op meerdere plaatsen. Vermenigvuldig het injecteren voor de kuit met 4 x 2 (linker- én rechterkuit) en dat verdeeld over 5 momenten van de dag (half uur na het eten) en je hebt een totaal generaal van 40 injecties per dag voor de kuiten alleen. Omdat PGF2a onder andere betrokken is bij ontsteking en de pijnsensatie versterkt, zijn dat 40 momenten op een dag waarop je zou willen dat je voor een sport als klootschieten had gekozen.

Bizarre bijwerkingen

Injecteren met PGF2a is niet alleen zeer pijnlijk, maar gaat ook gepaard met een aantal bizarre bijwerkingen. Cruciaal bij het gebruik van PGF2a is dat de injectieplaats zover mogelijk van het darmkanaal en de blaas is verwijderd. Het middel zorgt namelijk voor een zeer sterke contractie van het gladde spierweefsel van darmen en blaas en de eerste twintig minuten na injectie ervaart de gebruiker een sterke drang tot het ledigen ervan. Het heel warm krijgen, sterk zweten, benauwdheid door een tijdelijke vernauwing van de luchtwegen, neiging tot braken horen ook allemaal bij het uiterst oncomfortabele plaatje. Omdat trainen van een spiergroep na injecties met PGF2a een dag of twee, drie te pijnlijk is, moet er – zeker als er meerdere spiergroepen ‘opgetrokken’ moeten worden – een ingewikkeld trainingsschema worden opgesteld om het ongemak te minimaliseren. De door insiders als ‘bizarre pomp’ beschreven die je al bij een paar sets met een betrekkelijk licht gewicht ervaart, maakt ook dat je tijdelijk fors in gewichten omlaag moet. Iemand die 6 x 130 kg kan bankdrukken, moet nu al bij de laatste herhaling van 6 x 60 kg opgeven. Zwaar trainen zal dus moeten wachten tot na de periode van PGF2 a-gebruik, die zelfs door bodybuilders die het ‘no pain, no gain’ hoog in het vaandel hebben niet langer dan een paar weken wordt volgehouden. Gebruik van PGF2a door vrouwen moet ten strengste worden afgeraden vanwege verstoring van de ovulatie, het buiten de baarmoederholte treden van baarmoederslijmvlies, menstruele kramp en andere gynaecologische afwijkingen.

Gebruik van PGF2a

Lutalyse® behoort zeker niet tot het standaardpakket van de gevorderde wedstrijdbodybuilder, niet als middel om het lichaamsvetpercentage omlaag te krijgen, niet als middel om minder insuline te hoeven gebruiken en niet als anabolicum voor lokale groei. Niet omdat het middel niet zou werken, maar vanwege het absurde injectieprogramma, het ongemak en de pijn die gebruik ervan met zich meebrengt, en die groter is naarmate er dieper gelegen spieren moeten worden geïnjecteerd. Het gebruik lijkt zich dan ook te beperken tot de absolute wedstrijdtop van het bodybuilding. In de chemische wapenwedloop waarin deze bodybuilders zich bevinden, wordt geen enkel middel over het hoofd gezien om een ‘edge’ te krijgen op de concurrentie. Gebruikers van PGF2a beginnen meestal met een hele lage dosering van misschien 0.5 mg per injectie(plaats) en een enkele spiergroep. Doelspiergroepen zijn vooral schouders, biceps, triceps, kuiten, zelfs ook grote spiergroepen als borst, rug en benen. Dosering wordt, als de pijn en het ongemak voor de gebruiker ‘dragelijk’ is gebleken, geleidelijk aan opgevoerd tot 5 mg. Omdat pijn en pomp een normaal trainingsritme heel lastig maken, wordt PGF2a voornamelijk in de laatste weken van de wedstrijdvoorbereiding ingezet. Tot slot een quote van wijlen Dan Duchaine, de krankzinnige steroidguru himself. ‘Neem het gebruik van PGF2a niet licht op, want het spul heeft effect op zo’n beetje elk weefseltype van je lichaam. Een onverwachte, fatale reactie van het lichaam is helemaal niet ondenkbaar. Wees extreem voorzichtig, want we zouden niet graag een horrorstory over je lezen in een of andere bodybuildingmagazine.’ Waarvan akte.

Sport & Fitness 143, november/december 2007