Natural Freak op de FIBO
Door Hans Wassink
Hallo,
Ik ben in april naar de FIBO geweest, de grootste fitnessbeurs in Europa. Ik heb heel veel grote bodybuilders gezien en ook Ronnie Coleman. Na een tijdje kwam ik bij een supplementenstand en daar zag ik Flex Wheeler staan. Ik herkende hem bijna niet, zo klein was hij geworden. Hij maakt nu als Natural Freak reclame voor supplementen om gespierd te worden. Maar kan zo iemand die jaren aan de top heeft gestaan zich nu wel ‘natural’ noemen terwijl we weten dat op de Mr. Olympia iedereen heeft gebruikt. De huidige Mr. O, Jay Cutler, geeft het gewoon ook toe.
Groeten,
S.
Beste S.,
Tja, daar vraag je zo wat. Oorspronkelijk werd er, in Nederland tenminste, onder natural verstaan iemand die nooit anabole steroïden of andere dopinggeduide middelen had gebruikt en deelnam aan zogeheten naturalwedstrijden. In Amerika verstaan ze onder naturals iemand die nooit of ten minste vijf jaar geen gebruik meer heeft gemaakt van anabolen of andere dopingmiddelen. De achterliggende gedachte is dan dat je lichaam weer helemaal vrij is van de invloed van deze middelen en dat iemand als het ware opnieuw, met een schone lei, kan beginnen. De hamvraag is dan natuurlijk: hoeveel spiermassa heeft hij of zij uit die gebruikersperiode weten vast te houden? Waarschijnlijk heeft zo iemand toch een flink voordeel ten opzichte van de natural en dat zou niet eerlijk zijn.
Bij EFX – het bedrijf waar Flex Wheeler tegenwoordig deel van uitmaakt – hanteren ze de term Natural FreakTM en dat staat voor ‘Iedere toegewijde sporter die traint en/of aan wedstrijden deelneemt zonder gebruik te maken van drugs of dopinggeduide middelen (zoals gedefinieerd door de WADA – World Anti-Doping Agency) om zijn of haar sportprestatievermogen te verhogen. Tot deze groep kunnen ook personen behoren die wel ooit anabole steroïden of andere dopinggeduide middelen hebben gebruikt, maar daar mee zijn gestopt. Iemand die af en toe nog gebruikt hoort er niet bij.’ De Natural FreakTM is niet per definitie een bodybuilder, het kan iemand zijn uit allerlei takken van sport.’ En, de NF moet een inspirerend voorbeeld zijn voor anderen.
De leden die horen bij het Natural FreakTM team moeten bereid zijn om op willekeurig welk moment een dopingtest te ondergaan en een positieve test betekent automatisch en onmiddellijk schorsing. De kosten van de test zijn voor EXF. Het bedrijf is van mening dat gebruik van dopinggeduide middelen en het promoten van de producten die door het bedrijf zijn ontwikkeld, de geloofwaardigheid van het bedrijf en de producten ondermijnen. Alleen de hoogste standaard is goed genoeg voor de Natural Freaksdie tenslotte de elite vormen van de company. Bij EFX staan ze met passie, zoals dat tegenwoordig heet, achter hun zaak.
De beste bodybuilder aller tijden
Arnold Schwarzenegger heeft het meerdere malen gezegd: ‘Flex Wheeler is de beste bodybuilder die ooit op de Mr. Olympia heeft gestaan.’ Hij had de best mogelijke combinatie van massa, proporties en symmetrie en had een fysiek waar de gracieuze lijnen van Frank Zane (drievoudig Mr. Olympia in de late jaren zeventig) en de brute spiermassa van Schwarzenegger in waren verenigd. Volgens insiders was de allerbeste shape van Flex die waarmee hij de Arnold Classic 1993 won. Met 98 kg en een lichaamsvetpercentage dat met de tang niet meer te meten viel. Hoe goed ook, hij moest het op de Mr. Olympia 1993 afleggen tegen Dorian Yates die het stokje het jaar daarvoor had overgenomen van Lee Haney. Yates had in dat jaar een fysieke klapper gemaakt waarin absolute massa en zero onderhuids vocht een nieuwe standaard zette. De fotoshoot die muscle-fotograaf Kevin Horton in dat jaar van Yates maakte is dan ook berucht geworden. Dorian zou een van de eerste bodybuilders zijn geweest die insuline in zijn prestatiebevorderende pakket had opgenomen.
Runner up Wheeler besefte, na zijn teleurstelling van een tweede plaats te hebben weggeslikt, direct dat de uit graniet gehouwen fysiek van Dorian Yates, met een wedstrijdgewicht dat zomaar 20 kg boven het zijne lag, de toekomst had. Die lijn van monstermannen heeft zich inderdaad voortgezet en anno vandaag staan de heren met 130-135 kg kurkdroog op de planken. Een vooruitgang die niet aan een setje meer of minder te danken is.
In 1994 raakt Flex betrokken bij een ernstig verkeersongeluk. Na een party bij Snoop Dog en andere beroemde rappers schoot hij laat in de avond met een snelheid van ruim 200 km van de weg. In zijn boek Flexability: A story of strength and survival beschrijft hij zijn wonderbaarlijke overleving en de lange weg terug na behoorlijk in de kreukels te hebben gelegen. In ieder geval werden direct de stoppen uit zijn bodybuildingcarrière getrokken, letterlijk en figuurlijk. Joe Weider zegde snel het contract dat hij had met Wheeler op, de gastoptredens, reclames en andere lucratieve deals met supplementenfabrikanten verdwenen als sneeuw voor de zon.
Het duurde enkele jaren voor hij opnieuw succes boekte op wedstrijden. In 1998 en 1999 zou hij opnieuw runner up Mr. Olympia worden, nu achter Ronnie Coleman. In dat laatste jaar wordt bij Flex een nieraandoening vastgesteld. Voor hem overigens geen aanleiding om te stoppen met het gebruik van anabole steroïden en andere middelen. In 2000 wordt hij op de Mr. Olympia derde achter Kevin Levrone. Flex kondigt daarna aan de dumbbells aan de wilgen te hangen, maar slaagt er, zo valt in zijn autobiografie te lezen, niet in om een andere weg in te slaan, en heeft bovendien schulden. Het jaar daarop zakt hij op de Mr. Olympia naar de zevende plaats. In 2003 werd bij hem een niertransplantatie uitgevoerd. Flex was niet de enige wedstrijdbodybuilder wiens nieren het door de chemische oorlogsvoering begaven. Don Long en Tom Prince zijn andere voorbeelden van profbodybuilders die hun nieren naar de knoppen hielpen. In een spraakmakend artikel in Muscular Development met de titel The curse of the nineties doet bodybuildinggoeroe John Romano een boekje open over de kwalen van de kampioenen. Hij tekent aan dat in vergelijking met de voorafgaande decennia er in de jaren negentig in bodybuilding wel erg veel slachtoffers vallen. Meer hierover kun je nalezen in het artikel Nieren in het nauw, Sport & Fitness 142, september/oktober 2007 (ook op www.eigenkracht.nl).
Flexwerker op de FIBO
De FIBO bezoeken is altijd wel een ervaring. De grootste fitnessbeurs in Europa, met bijna 600 bedrijven uit 35 landen trekt altijd veel volk, uit meer dan 100 landen. Veel van hen komen speciaal voor de gigantische bodybuilders en de strakke fitnessdames die de stands de nodige stopkracht moeten geven of vermomd als politie-agenten de bezoekers aanhouden om handel aan te prijzen. Ze waren ook dit keer – versie 2011 - in ruime mate vertegenwoordigd. Ronnie Coleman wiens armen op een meter afstand bekeken zo dik als de bovenbenen van een normaal mens blijken te zijn, en andere collega’s als Lee Priest, Phil Heath en Dennis Wolf. Ze gingen met menige bewonderaar op de foto.
Bij een andere stand troffen we vijfvoudig Sterkste Man ter Wereld Marius Pudjanowski, die tegenwoordig naam probeert te maken in het Mixed Martial Arts (MMA), waar meer geld mee kan worden verdiend dan met zware gewichten sjouwen. Marius had twee bikini-blondines strategisch opgesteld, waarvan er een de borsten leek te hebben overgenomen van wijlen Lolo Ferrari. Ze keek niet vrolijk. Misschien was het omdat de enorme ballonnen haar onder lichte dwang waren aangemeten of omdat er nogal veel volk gniffelend halt hield. Misschien allebei. Wanneer je een rondje maakt over de beurs wordt de blik toch vooral gevangen door spierenshows, paaldanseressen en andere toeters en bellen waarmee sports technology nutrition, zoals dat zo mooi heet, en allerlei apparatuur die je fitness, gezondheid en welbevinden moet bevorderen, aan de man wordt gebracht.
We hielden ook halt bij de stand van EFX, het bedrijf waar Flex Wheeler onderdak heeft gevonden, zo bleek. Flex was duidelijk niet de oude en we hadden even moeite te beseffen dat deze gewone sportschooljongen in het leren jasje ooit de beste bodybuilder aller tijden was. Getriggerd door de nieuwe, met stevige ‘tribals’ getekende, Flex, die nu als ‘Natural Freak’ bekendheid wil opbouwen, besloten we hem te vragen een kort interview af te geven. Hij zei ja, want kon zich helemaal vinden in het uitdragen van de Eigen Kracht gedachte (clean een stevige fysiek opbouwen).
Vraag: ‘Flex, waarom treed je nu als Natural Freak naar buiten? Is het een statement naar je verleden als profbodybuilder, wat toch een zware wissel heeft getrokken op je gezondheid?’
Antwoord: ‘Eigenlijk wel. Kijk iedereen moet doen wat hij denkt te moeten doen, maar mij doet het nu pijn als ik hier allemaal ouwe vrienden van mij zie lopen terwijl ik weet waar ze mee bezig zijn. Het is niet echt een geheim dat de afgelopen 10, 20 jaar bodybuilders steeds meer uit de kast hebben moeten halen om de moordende concurrentie het hoofd te kunnen bieden. En ze hebben weinig zekerheid, vandaag heb je een contract, morgen niet. Op een gegeven moment moeten er wel slachtoffers vallen, want je wordt gedwongen steeds meer risico’s te nemen. Na mijn niertransplantatie moest ik wel een andere weg inslaan.’
Vraag: “Hoe ziet je leven er dan nu uit, qua gezondheid en perspectief?’
Antwoord: ‘Het gaat, ik zal over een tijd wel weer een nieuwe nier nodig hebben, en moet allerlei medicijnen blijven slikken om afstotingsverschijnselen te voorkomen. Verder is mijn testosteronproductie te laag na al die jaren gebruik, en daar ontvang ik ook medicatie voor. Ik heb echter wel vertrouwen in de toekomst. Bij EFX heb ik een eigen lijn supplementen, de Flex Wheeler signature series, en daar wil ik wat mee terug geven aan de sport. Eerlijke producten, die doen wat ze beloven te doen. In deze business worden de mensen toch vaak op allerlei manieren genept, maar EFX wil zich onderscheiden door daar juist niet aan mee te doen.’
Vraag: ‘Heb je advies voor de lezers van Sport & Fitness, die graag een stevige fysiek wil opbouwen?’
Antwoord: ‘Geloof niet alles, ga op zoek naar betrouwbare informatie, ga uit van je eigen mogelijkheden en staar je niet blind op de grote mannen in bodybuilding. Ik was er zelf een, en ik heb spijt dat ik voor jongeren het verkeerde voorbeeld ben geweest. Wat mij betreft zijn God, je familie en je gezondheid het belangrijkste in het leven. De rest is bijzaak.’
Met de stichtende woorden van Flex in het achterhoofd maakten we nog een rondje over de FIBO. Langs de stands met de poeders en de pillen, de trainingsapparatuur, de optredens van profbodybuilders en fraaie fitnessdames, en nog heel veel meer. Tot we bij een supplementenstand kwamen waar twee hele imposante Duitse bodybuilders beschikbaar waren voor foto’s met bezoekers. Een grote groep mensen erom heen. Uit die groep maakte een jongen zich los en ging met een brede lach tussen de beide grote mannen staan. Toen hij zijn shirt uittrok klonk een groot applaus voor zijn goed gespierde turnlijf. Zoiets geeft toch te denken.