IGF-1
Door Willem Koert & Rens van Kleij
Geacht NeCeDo,
De afgelopen jaren heeft iedereen het op mijn sportschool over 'IGF-1' Ze zeggen dat IGF-1 het sterkste anabool is wat je op het moment kunt krijgen, en dat iedereen die meedoet aan de Olympia het gebruikt. Het spul zou onbetaalbaar zijn, en tienduizenden guldens per kuur kosten. Maar nu sprak ik laatst met een bekende van me, die me vertelde dat hij wel eens IGF-1 had gebruikt' maar er helemaal niets aan heeft gehad. Hoe zit dat nou? Heeft mijn kennis zitten liegen? Is IGF-1 wel in Nederland te verkrijgen?
Theo G.
Beste Theo,
Soms wordt iedereen (nou ja … bijna iedereen ) een beetje gek als er een nieuw medicijn wordt uitgevonden, of dat nu 'interferon', 'IGF-1' of 'Softenon' heet. Als je de krantenkoppen dan mag geloven, staan we dan aan de 'vooravond van een nieuw tijdperk' en betekent het nieuwe middel 'een sensationele doorbraak'. Als iedereen na verloop van tijd is afgekoeld, de champagneglazen zijn afgewassen, de onderzoeksgegevens beginnen binnen te komen en er meer mensen rondlopen die het spul daadwerkelijk gebruikt hebben, dan volgt de onvermijdelijke ontnuchtering. Het wondermiddel is dan meestal binnen de kortste keren 'wondermiddel af'. Interferon, het geneesmiddel waarvan sommige geleerden dachten dat het zo ongeveer letterlijk alles zou kunnen genezen (van kanker tot verkoudheid) bleek letterlijk niks te kunnen, de introductie van Softenon liep uit op een regelrechte ramp en IGF-1 viel ook een beetje tegen. Op z'n zachtst gezegd.
Er wordt in het sportschoolcircuit over geen enkel middel zoveel gespeculeerd als over Insuline Groei Faktor-1. Vanaf het moment dat de geruchten over Yates' IGF-1-gebruik de ronde gingen doen, was IGF-1 'hot'. IGF-1 zou het middel zijn waaraan de giganten van de Olympia hun spectaculaire fysiek zouden hebben te danken. IGF-1 zou het aangezicht van de bodybuilding voor eens en altijd veranderen - precies zoals Dianabol dat in de jaren zestig had gedaan, of groeihormoon in de jaren tachtig. IGF-1 zou het krachtigste tot nu toe uitgevonden anabool zijn, krachtiger dan groeihormoon en alle anabole steroïden bij elkaar. IGF-1 zou het middel zijn, waarmee het grote verschil tussen 'amateurs' en 'professionals' verklaard kon worden. Bla, bla, bla.
Door de hype rondom IGF-1 werden dealers 'de kop gek gezeurd' - en zou het niet lang duren tot IGF-1 verkrijgbaar werd op de Nederlandse zwarte markt. Preparaten, afkomstig uit onderzoekslaboratoria, of uit farmaceutische bedrijven als HiClone Labs, begonnen op te duiken in de hardcore sportscholen. Op de voet gevolgd door de onvermijdelijke IGF-1-vervalsingen die je een rib uit je lijf kosten maar geen actieve bestanddelen bevatten. En niet lang daarna kwamen de eerste verhalen over de praktijkervaringen met IGF-1.
Die ervaringen waren teleurstellend. Bodybuilders die alleen IGF-1 gebruikten, merkten zo goed als niets. Bodybuilders die het met groeihormoon combineerden wat meer, en alleen de bodybuilders die groeihormoon, IGF-1 en anabole steroïden tegelijkertijd namen rapporteerden een aanzienlijke groei, maar eigenlijk niet meer dan wat meestal tijdens kuren met groeihormoon en anabole steroïden werd gewonnen…Ze hadden de IGF-1 dus net zo goed weg kunnen laten.
De teleurstellende ervaringen met IGF-1 werden bevestigd door de wetenschap. In december 1996 werd in het tijdschrift 'Annals of Internal Medicine' een onderzoek gepubliceerd naar de anabole effecten van IGF-1. De proefpersonen in het onderzoek waren AIDS-patïenten, die te kampen hadden met een teruglopende Vet Vrije Massa (VVM). De VVM is een belangrijke factor voor de gezondheid - des te hoger je VVM, des te gezonder ben je, en des te beter is je afweersysteem (tenminste, als je die VVM niet hebt opgebouwd op een gevaarlijke manier…). Bij een gruwelijke ziekte als AIDS wordt die VVM afgebroken, waardoor het afweersysteem verzwakt en de weerstand tegen ziekten zienderogen vermindert. De afbraak van de VVM is dus de eerste stap op weg naar de totale aftakeling. In dit onderzoek probeerde men die aftakeling te stoppen door IGF-1 en groeihormoon toe te dienen, in de hoop dat hierdoor de VVM van de proefpersonen zou toenemen. Er werden 4 groepen gevormd. De eerste groep kreeg alleen 1,4 mg groeihormoon per dag, de tweede 10 mg IGF-1 per dag, de derde groep ontving dagelijks zowel 1,4 mg groeihormoon als 10 mg IGF-1 en een vierde groep ontving alleen placebo's.
Toen het experiment van start ging, waren de verwachtingen hoog gespannen. Het was bijna onmogelijk, dacht men, dat de behandelingen geen effect zouden sorteren - omdat er sprake was van megadoseringen. Een dosis van 10 milligram IGF-1 was ongeveer 350 tot 500 maal hoger dan wat bodybuilders gebruikten. (Het komt niet vaak voor, dat in medische experimenten doseringen worden gebruikt, die de hoeveelheden die bodybuilders gebruiken overtreffen.). Helaas vielen de resultaten tegen. Bij de personen die GH, IGF-1 of allebei toegediend hadden gekregen, werd na de eerste 6 weken inderdaad een kleine toename van de VVM geconstateerd. De toename bij de groep die zowel IGF-1 als GH gebruikten, was het grootst. Toen de behandeling daarna nog 6 weken werd voortgezet, begon de VVM van de personen die alleen GH of alleen IGF-1 toegediend kregen, alweer terug te lopen. In de groep die zowel IGF-1 als GH gebruikte, bleef de gewonnen massa - iets meer dan 3 kilo - min of meer gehandhaafd. Meer VVM verwerven was er echter niet bij. 'Spectaculair' kun je zoiets niet noemen. De onderzoekers denken aan een vervolgexperiment, waarbij een hogere dosering GH wordt gebruikt - maar erg veel hoop hebben ze niet.
Ondertussen lijken de onderzoeksprogramma's naar de anabole werking van IGF-1 te zijn gestaakt. Genentech heeft de onderzoeken in die richting in ieder geval tot nader order stopgezet - en de onderzoeken die nog gaande zijn, hebben betrekking op de behandeling van beschadigde zenuwen, niet op de opbouw van Vet Vrije Massa.
De vraag die opkomt, is natuurlijk: waarom werkt IGF-1 niet?
De verklaring moet waarschijnlijk gezocht worden in de manier waarop IGF-1 zich in het lichaam verplaatst: IGF-1 ontstaat op verschillende plaatsen, maar vooral in de lever. In de lever zitten
gespecialiseerde cellen, die meer IGF-1 produceren naarmate de concentratie GH in het bloed hoger is. Vervolgens wordt het IGF-1 'gekoppeld' aan een zogenaamde 'bindingsproteïne', dat het IGF-1
door het lichaam transporteert. Dat bindingsproteïne heet IGF-bp-3 en is de zwakke keten in de schakel. IGF-bp-3 blijkt namelijk zeer eenvoudig te kunnen worden afgebroken door allerlei enzymen.
Als dat gebeurt, is de aan het IGF-3 gekoppelde IGF-1 verdwenen.Volgens een andere theorie zou het mislukken van de experimenten met IGF-1 ook kunnen samenhangen met een ander bindingsproteïne
namelijk IGF-bp-1. IGF-bp-1 zou IGF-1 als het ware neutraliseren.
Het ziet ernaar uit, dat er sprake is van een of meer feedbackmechanismen, die ogenblikkelijk in werking treden als er meer IGF-1 dan normaal in het lichaam gaat circuleren. Op het moment dat de concentratie IGF-1 in het lichaam toeneemt, worden er onmiddellijk enzymen aangemaakt, die het 'overtollige' IGF-1 vernietigen of onschadelijk maken. Kennelijk is IGF-1 zo'n krachtig en gevaarlijk anabool, dat er in het lichaam allerlei veiligheidssystemen zijn ingebouwd om IGF-1 in toom te houden. Wat het Grote Geheim van de Olympische toppers ook is, het heeft waarschijnlijk weinig met IGF-1 te maken…
Met vriendelijke groet,
Willem Koert, Rens van Kleij
Wat is IGF-1?
IGF-1 is een zogenaamd 'peptide hormoon', net zoals HCG, groeihormoon en insuline. Peptide hormonen zijn hormonen, die zijn opgebouwd uit eiwitten. Peptide
hormonen zijn alleen werkzaam als ze geïnjecteerd worden, omdat in het spijsverteringssysteem eiwitten worden opgesplitst in hun bestanddelen - de aminozuren - en dus waardeloos worden.
IGF-1 is het hormoon dat verantwoordelijk is voor alle effecten, die vroeger aan GH werden toegeschreven. GH blijkt namelijk in het lichaam niet zoveel te doen - GH zorgt er alleen voor dat er meer
IGF-1 wordt
afgegeven.
Bijwerkingen van IGF-1
De bijwerkingen van IGF-1 lopen uiteen, en hangen af van de dosering en de individuele gevoeligheid. Ze lijken sterk op de bijwerkingen van GH. Net
zoals dat bij steroïden het geval is zorgt IGF-1 voor haaruitval. Het na het beëindigen van het gebruik weer terugkerende haar is meestal stugger dan de oorspronkelijke haargroei. Schadelijker dan
deze onschuldige bijwerking is echter dat het gebruik van IGF-1 leidt tot het vasthouden van grote hoeveelheden vocht. Met name in de hersenen vindt er vochtophoping plaats, waardoor gebruikers
meestal rondlopen met chronische hoofdpijn.
Ronduit gevaarlijk is de 'hypoglycaemie', die kan optreden als bijwerking van het gebruik van IGF-1. Er is sprake van hypoglycaemie, als de bloedsuikerspiegel te laag is om het lichaam - en vooral
de hersenen - nog te laten functioneren. Als er niet tijdig wordt ingegrepen, houden de hersenen op te functioneren, en kan er een 'suikercoma' optreden. Bij experimenten op mensen die aan
Amyotrofe Lateraal Sclerose (ALS) lijden, bleek hypoglycaemie bij 8% voor te komen. Die hypoglycaemie wordt waarschijnlijk veroorzaakt door de eigenschap van IGF-1 om voedingsstoffen in het bloed
de weefsels in te jagen - in een zo hoog tempo dat het bloed als het ware leegraakt. Wat dat betreft lijkt de werking van IGF-1 sterk op die van insuline. Het IGF-1 molecuul lijkt niet alleen op
dat van insuline, maar 'past' als het ware ook op de receptoren waarop ook insuline 'past'.
Medische toepassing van IGF-1
Nu het onderzoek naar de anabole werking van IGF-1 op een dood spoor lijkt te zijn geraakt, concentreert het onderzoek zich op twee terreinen: Op dat van de behandeling van groeistoornissen bij 'dwergen', en op de behandeling van ziekten waarbij het zenuwstelsel geleidelijk degradeert. Daarbij moet je bijvoorbeeld denken aan verschillende vormen van sclerose zoals ALS, of aan het 'post polio syndroom'. Bij dat soort ziekten verzwakken de spieren. Als een spier niet langer via het zenuwstelsel met de hersenen verbonden is sterft hij langzaam af. Door IGF-1 toe te dienen, probeert men dit proces om te keren. Doorbraken op deze terreinen zijn helaas nog niet geboekt.