Geen anabolen, wel SARM’s

Tien jaar geleden waren SARM’s nog duistere verbindingen, die onderzoekers in laboratoria uittestten op cellen in reageerbuizen en proefdieren. Sommige bodybuilders, die de weg kenden in de schimmige uithoeken van het internet, bestelden ze wel eens in webwinkels. Maar nu zitten SARM’s in grijze ‘supplementen’. Steeds vaker gebruiken jongeren ze om er in de zomer goed en gespierd uit te zien. En waarom ook niet? SARM’s werken en zijn veilig. Toch?

In Nederland en België horen hulpverleners, artsen en leraren sinds enkele maanden jonge mannen steeds vaker vertellen dat ze SARM’s met sciencefiction-achtige namen als S4, YK11 en RAD140 gebruiken. Ze kopen ze meestal via het internet bij Amerikaanse supplementenbedrijven, en gebruiken ze naast hun krachttraining om spieren te kweken en vet te verliezen. En nee hoor, zeggen de heren er meteen bij, SARM’s zijn geen anabole steroïden, maar Selective Androgen Receptor Modulators. Het geheim zit ‘m in het woordje ‘selective’: ze doen wat ze moeten doen en niks meer.  Al die bijwerkingen  waarmee anabolengebruikers te maken kunnen krijgen, zoals leverbeschadiging, borstvorming en het onderdrukken van de natuurlijke aanmaak van testosteron, treden volgens onderzoek niet op als je SARM’s gebruikt.

En dat is precies wat de makers van SARM-supplementen vertellen. ‘SARM’s zijn bijzondere stoffen”, vertelt een woordvoerder van de Amerikaanse supplementenmaker Pureline  Nutrition, een bedrijf dat ook SARM’s verkoopt, in een clip op YouTube. “Ze stimuleren, net als anabole steroïden, spierweefsel. Maar omdat ze niets doen in andere weefsels hebben ze geen bijwerkingen. Bovendien zijn er nog geen medicijnen op de markt die deze stoffen bevatten. Dat betekent dat ze in supplementen mogen zitten.” 

Op webfora voor bodybuilders en andere sporters kun je de ervaringen lezen van SARM-gebruikers, die inderdaad meestal enkele kilo’s spiermassa winnen als ze een paar weken SARM’s gebruiken, en bovendien ook enkele kilo’s vetmassa verliezen. “Je moet niet verwachten dat je door SARM’s net zo hard zult groeien als van anabole steroïden”, schrijft een anonieme gebruiker op het forum van EliteFitness. “Maar merkbaar gespierder, sterker en tegelijkertijd slanker worden, dan kan prima met een SARM-kuurtje.”

De verhalen van gebruikers en verkopers op het web kloppen in grote lijnen, maar ze zijn niet volledig. Als je alleen de fora bezoekt en op YouTube informatie over SARM’s verzamelt, dan loop je de kans dat je het complete verhaal over SARM’s niet te horen krijgt. Dus zorgen wij van Eigen Kracht.nl  daarvoor. Mocht je al overwegen om SARM’s te gaan gebruiken, dan zijn er vier dingen die je moet weten.

1. SARM's zijn experimentele middelen

Farmabedrijven ontwikkelen SARM’s omdat ze hopen dat die de botten en spieren van verzwakte ouderen en kankerpatiënten sterker kunnen maken. Er zijn inmiddels enkele honderden SARM’s ontwikkeld, en daarvan zijn er enkele tientallen getest op ratten en muizen. Slechts een handjevol SARM’s zijn getest op mensen. YK11 en RAD140 zitten daar bijvoorbeeld niet bij, maar dat heeft in ieder geval een aantal supplementenmakers er niet van weerhouden om die stoffen toch op de markt te brengen. Als je ze gebruikt, fungeer je dus als proefkonijn. Eigenlijk zijn SARM’s geen stoffen die in een supplement thuishoren. In Amerika, waar de meeste SARM’s vandaan komen, zijn de regels anders, maar in Europa zijn supplementen met SARM’s verboden. Als de douane je pakje onderschept heb je een probleem..

Het is van veel SARM’s trouwens nog maar de vraag of ze veilig genoeg zijn om ooit officieel als medicijn op de markt te komen. Veel kleine farmabedrijven die SARM’s ontwikkelen wankelen op dit moment op de rand van de afgrond, en de grote farmabedrijven lijken hun belangen in het SARM-onderzoek af te bouwen. Dat zegt wel iets.

2. SARM's hebben bijwerkingen

Volgens de paar studies waarin onderzoekers SARM’s hebben getest op bijwerkingen, blijken SARM’s bijwerkingen te vertonen die toch wel heel erg doen denken aan de bijwerkingen van anabole steroïden. In een door SARM-producent  GTx uitgevoerd onderzoek, waarin mannen drie maanden dagelijks 3 milligram ostarine (heet soms ook wel MK-2866 of enobosarm) slikten, verslechterde de cholesterolspiegel een beetje en vonden de onderzoekers aanwijzingen voor een lichte leverschade. Bovendien verminderde de natuurlijke aanmaak van testosteron. Daar stond dan tegenover dat de proefpersonen anderhalve kilo spiermassa opbouwden en een paar ons lichaamsvet verloren.

De bijwerkingen waren betrekkelijk mild, maar toch is het onderzoek slecht nieuws voor de gebruikers van ostarine in de sport. En dat heeft alles te maken met het volgende punt.

3. In supplementen zitten SARM's in megadoses

In het onderzoek waarover we het zojuist hadden testten onderzoekers een dosis van 3 milligram ostarine per dag uit. De meeste supplementen met ostarine bevatten 10 milligram per capsule, en daarvan adviseert de producent er dan 2 tot 4 per dag. Ander voorbeeld: LGD-4033, volgens veel gebruikers van SARM’s één van de krachtigste SARM’s die op dit moment verkrijgbaar is, is op mensen getest in een dosering van 1 milligram per dag. Maar als je LGD-4033 als supplement koopt, dan zit er in een capsule meestal 3 tot 5 milligram – en daarvan adviseert de producent je dan 2 tot 3 per dag.

Supplementengebruikers stoppen dus 10 tot 15 keer meer SARM’s in hun lichaam dan de doseringen die de producenten (bedenkers) voor ogen staan. Hebben SARM’s in zulke doses nog steeds zo weinig bijwerkingen? Zijn ze dan nog steeds ‘veilig’? Als je die vraag stelt, heb je hem eigenlijk al beantwoord.

4. De SARM's in supplementen deugen soms niet

De bedenkers van SARM’s willen dat die stoffen als medicijn op de markt komen, en zien met lede ogen aan hoe makers van bodybuildingsupplementen met hun uitvindingen aan de haal gaan. De SARM’s in die supplementen zijn dan ook niet geproduceerd door de fabrieken van hun uitvinders. In werkelijkheid komen ze uit chemische fabrieken van Aziatische landen. In sommige gevallen werken daar scheikundigen die precies weten wat ze doen, en goede en zuivere stoffen afleveren, maar in sommige gevallen maken de Aziatische farmaceuten er een potje van.

Dat gebeurde bijvoorbeeld bij de eerste partijen van de SARM S4 die op de markt kwamen. Toen Duitse biochemici van de German Sport University Cologne in 2009 S4 via een webshop kochten, en vervolgens analyseerden in hun laboratorium, vonden ze in die producten behalve S4 ook stoffen die daarin niet thuishoorden. Het ging toen om verbindingen die in het productieproces waren ontstaan, en die de fabriek was vergeten weg te zuiveren. En al die andere SARM’s in supplementen? Die zijn nooit geanalyseerd.

Slot

Misschien kunnen we over tien jaar zeggen dat SARM’s inderdaad veilig zijn, maar het beetje beschikbare kennis dat we nu hebben wijst niet in die richting. Integendeel. Het lijkt er juist op dat de risico’s van SARM’s en anabole steroïden veel dichter bij elkaar liggen dan sommige verkopers ons willen doen geloven.

Tekst: Eigenkracht.nl